در این مقاله قصد داریم به بررسی اجزای صورت به عربی، با تمرکز بر تفاوت‌های بین عربی فصیح و عربی لبنانی بپردازیم. ابتدا باید توجه داشت که عربی یک زبان گسترده و پرکاربرد است که در مناطق مختلف جهان عرب‌زبان‌ها آن را به عنوان زبان رسمی خود استفاده می‌کنند.

عربی فصیح به عنوان زبان رسمی در کشورهای حوزه خلیج فارس، شام، مصر و کشورهای شمال آفریقا استفاده می‌شود. در حالی که عربی لبنانی یک گویش از عربی است که در لبنان و سوریه و اردن و فلسطین به کار می‌رود گرچه که میتوان گفت تمامی جهان عرب با گویش لبنانی آشنا هستند . این دو نسخه از عربی در تلفظ، لغات و قواعد تفاوت‌هایی دارند.

در این مقاله به بیان اجزای صورت به عربی لبنانی و عربی فصیح می‌پردازیم.

1. العين (العینين): چشم (چشمان)
2. دَین (دينتين): گوش (دو گوش )
3. المنخار: بینی
4. التم : دهان
5. اللسان: زبان
6. الخد: گونه‌ها
7. الشفة (الشفتين): لب (لبان)
8. الدَقن: چانه
9. الحاجب (الحواجب): ابرو (ابروان)
10. الرموش: مژه‌ها

در عربی فصیح نیز اجزای صورت به شکل زیر می‌باشد:

1. العين (العينين): عین (عینان)
2. الأذن (الأذنين): گوش ( دو گوش)
3. الأنف: بینی
4. الفم : دهان
5. اللسان: زبان
6. الخد: گونه‌ها
7. الشفة (الشفتين): لب (لبان)
8. الذقن: چانه
9. الحاجب (الحواجب): ابرو (ابروان)
10. الرموش: مژه‌ها

از اجزای صورت در زبان عربی برای بیان وضعیت های مختلف استفاده می‌شود. به عنوان مثال، برای بیان خشم از عباراتي مانند “عيناه تحمر” (چشمانش سرخ می شود ) و برای بیان شادی از کلماتی مانند “ابتسامته الواسعة” (لبخند گسترده او) در عربی فصیح استفاده می‌شود.