اگر در خانواده ای هستید که اصالتا عرب زبان هستید یا انگلیسی جزو زبان هایی است که در خانه صحبت می کنید، ایراد ندارد که با کودک هم به آن زبان صحبت کنید. اما در غیر این صورت، به هیچ عنوان لازم نیست که به کودک به زبانی که می خواهد با کارتون بیاموزد صحبت کنید.

هنگامی که کودک به اندازه کافی در محیط اطراف خود فارسی می شنود، هیچ نگرانی بابت یادگرفتن فارسی وی وجود ندارد و اگر کودکی اصطلاحا دیر زبان باز کند، به دلایلی غیر از شنیدن زبان دوم است؛ همانگونه که در کشور عزیزمان، هم وطنان آذری یا عرب زبان را می بینیم که در کودکی به راحتی دو زبان را شنیده اند و راحت از همان کودکی به این دو زبان تکلم می کنند. ریشه لکنت زبان یا دیر تکلم کردن جای دیگری است.

به صورت کلی پیشنهاد می شود که میزان مشاهده تلویزیون و یا هرگونه ویدیویی زیر 2 سال محدود باشد؛ اما این بدان معنا نیست که کودک صوت این ویدیوها را نشنود. سعی کنید که کودکان زیر 2 سال را به شنیدن آواها و کارتون های زبان دوم عادت دهید.

: این میزان، بسته به هوش زبانی کودک متفاوت است؛ اما اگر کودک بین 2 الی 4 ساعت در روز کارتون ببیند، فرآیند دوزبانه شدن برای وی رخ می دهد. دقت کنید که اگر این ساعت را به 5 یا 6 ساعت افزایش دهید، این فرآیند سریع تر رخ نمی دهد؛ بلکه کاملا بستگی به هوش زبانی کودک دارد و نیز استمرار شما در پخش این کارتون ها برای فرزند دل بندتان. (یعنی مهم این است که هر روز باشد؛ نه اینکه یک بار در هفته و مثلا 6 یا 7 ساعت)

چنانچه کودک شما در محیطی قرار دارد که همواره فارسی می شنود (از طریق پدر، مادر، مهدکودک و …) لازم است که کارتون های فارسی را برای وی کمتر پخش کنید. این به دو دلیل است: اول اینکه کودک به اندازه کافی فارسی را می شنود و بهتر است از آنجائیکه دیدن کارتون برای کودک ساعت مشخصی دارد، این ساعات را به کارتون هایی به زبان دوم اختصاص دهیم. دلیل دوم انکه بسیاری از کارتون ها هم دوبله فارسی دارند و هم دوبله انگلیسی. اگر کودک بداند که آن کارتون، دوبله فارسی دارد، به نوعی لج می کند و فقط می خواهد که دوبله فارسی آن را ببیند. بنابراین سعی کنید تنها کارتون با دوبله زبان اصلی را برای کودک خود پخش کنید.

ذهن انسان قادر است چندین زبان را همزمان بیاموزد. معمولا این تعداد زبان برای افراد با هوش عادی تا چهار زبان است. بنابراین ایرادی ندارد که همزمان چند زبان را بشنود. ذهن خود کودک، به مرور زمان کلمات عربی و انگلیسی را از هم تمییز می دهد. همچنین می توان گفت از آنجائیکه دو زبان عربی و انگلیسی ریشه های زبانی یکسانی ندارند، تداخلی در یادگیری این دو زبان صورت نمی گیرد

کودک دو زبانه، همانند کودکی که زبان مادری اش را یاد می گیرد، در نهایت می تواند به آن زبان تکلم کند. اما همانطور که ما به مدرسه رفتیم تا خواندن و نوشتن و املا را بیاموزیم (سواد زبان فارسی)، شاید شما دوست داشته باشید که کودک تان سواد زبان انگلیسی را نیز داشته باشد و بتواند بخواند یا بنویسد. بسیار تاکید می شود که همانگونه که در فارسی، ابتدا کودک به فارسی تسلط پیدا می کند و سپس به سواد خواندن یا نوشتن فارسی می پردازد، همانگونه نیز برای انگلیسی رفتار شود. نکته بسیار مهم آن است که ما در روش کارتون، سعی می کنیم کودک به صورت ناخودآگاه انگلیسی یاد بگیرد و حس نکند که یادگرفتن این زبان، جزء دروس وی هست. بنابراین چناچه قصد دارید همزمان کودک دل بندتان را به کلاس های زبان بفرستید، دقت کنید که در سبک آموزش کلاس، هیچ گونه اجبار و یا بداخلاقی صورت نگیرد؛ زیرا که طبق تجربه، بسیاری از والدین دهه شصت و هفتاد، از دل زدگی خود از آموزش زبان انگلیسی به دلیل رفتن به اینگونه کلاس های خشک و اجباری سخن می گویند.

: بسته به سن کودک و اینکه آیا قابلیت خواندن (حروف الفبای فارسی) را دارد، جواب این سوال متغیر است. چنانچه کودک می تواند حروف فارسی را بخواند، سعی کنید ابتدا برای او کارتون های بدون زیرنویس را بگذارید و بعد از مدتی که گوش وی به این زبان عادت کرد، مانعی ندارد که زیرنویس فارسی را برای وی بگذارید. برای ویدیوهای غیر آموزشی، زیرنویس های فارسی مفید هم هستند.

چنانچه کودک از شما بخواهد که خط به خط کارتون را برای وی ترجمه کنید، به هیچ وجه این کار را نکنید. اما اگر کودک پس از مدتی از دیدن کارتون ها به صورت جسته و گریخته از شما کلماتی را پرسید و شما جواب آن را می دانستید، از پاسخ دادن به جواب آن دریغ نکنید. اما نکته حائز اهمیت آن است که به هیچ وجه برای وی کلاس درس برگزار نکنید. کودک نباید حس کند که این کارتون ها، فقط با هدف یادگیری زبان برای وی پخش می شود.

همانگونه که کودکان در تکلم به زبان اول روز و ساعت مشخصی ندارند، و هوش زبانی کودکان کاملا متفاوت است، می توان گفت که در پاسخ به این سوال، نمی توان روز و ساعت مشخصی را تعیین کرد. معمولا بعد از دو الی سه سال، شاهد صحبت کردن کودک به زبان دوم هستیم؛ اما چنانچه این امر اتفاق نیافتد، لازم است بررسی شود که آیا هر روز کودک حداقل 2 یا 3 ساعت در معرض شنیدن آن زبان بوده است یا خیر.